Pse Italia liroi një kriminel lufte? Skandali që tronditi Melonin dhe ngriti dyshime për shantazh nga Libia
Qeveria italiane, nën drejtimin e kryeministres Giorgia Meloni, po përballet me një stuhi kritikash pas lirimit dhe deportimit të Osama Najimit, ish-drejtor i policisë në Libi, i akuzuar për krime lufte dhe krime kundër njerëzimit.
Osama Najim, i njohur edhe si Almasri, u arrestua nga policia italiane më 18 janar me një urdhër-arresti ndërkombëtar të lëshuar nga Gjykata Ndërkombëtare Penale (GJNP). Ai akuzohej për vrasje, tortura, përdhunime dhe dhunë seksuale, ndërsa ka qenë një nga drejtuesit e famëkeqit burg të Mitiga-s në Libi.
Deportimi misterioz që tronditi opinionin publik
Vetëm dy ditë pas arrestimit, Italia e liroi dhe e deportoi Najimin në Libi me një avion të shërbimeve sekrete italiane. Në Tripoli, ai u prit me entuziazëm nga mbështetësit, duke nxitur zemërim dhe zhgënjim në Itali dhe në radhët e organizatave të të drejtave të njeriut.
Sipas qeverisë italiane, Najimi u konsiderua një kërcënim për sigurinë kombëtare, prandaj u dëbua menjëherë. Por kritikët e akuzojnë Melonin se nuk e verifikoi urdhrin e GJNP-së, duke shkelur detyrimet ndërkombëtare dhe duke favorizuar qeverinë libiane për interesa politike dhe ekonomike.
Reagimi i opozitës dhe hetimi ndaj Melonit
Në Itali, opozita kërkoi llogari nga Meloni dhe ministrat e saj. Avokati Luigi Li Gotti paraqiti një ankesë ligjore, e cila çoi në nisjen e një hetimi ndaj kryeministres dhe ministrave të saj të Brendshëm dhe të Drejtësisë për ndihmë në kryerjen e një krimi.
Ndërkohë, aktivistët e të drejtave të njeriut akuzuan qeverinë italiane për bashkëpunim me autoritetet libiane, të cilat janë përfshirë në keqtrajtimin e emigrantëve në kampet e burgosurve. Viktimat e Najimit shprehën zhgënjimin e tyre, duke thënë se Italia shkatërroi çdo shpresë për drejtësi.
A është Italia e shantazhuar nga Libia?
Kritikët e Melonit dyshojnë se qeveria e saj mund të jetë nën presion nga Libia, duke pasur parasysh se Italia është e varur nga ky vend për kontrollin e emigracionit dhe interesa ekonomike.
Italia ka një marrëveshje me qeverinë libiane për të financuar Gardën Bregdetare Libiane, e cila ndalon anijet e emigrantëve që synojnë të arrijnë brigjet italiane. Liria e Najimit mund të jetë pjesë e një marrëveshjeje të heshtur, ndërkohë që Italia synon të ruajë stabilitetin e bashkëpunimit me Afrikën përmes Planit Mattei, strategjia e Melonit për kufizimin e emigracionit të parregullt.
Pavarësisht akuzave, Meloni e mohoi çdo shkelje dhe e cilësoi hetimin ndaj saj si një hakmarrje politike nga e majta. “Nuk më shantazhoni, nuk kam frikë”, deklaroi ajo në një mesazh drejtuar ndjekësve të saj.
Megjithatë, ky skandal ka lënë shumë pikëpyetje mbi roli e vërtetë të Italisë në politikën ndërkombëtare dhe angazhimin e saj për drejtësinë dhe të drejtat e njeriut.