Papa Françesku nderon Kryepeshkopin Anastas: Promovoi bashkëjetesën paqësore mes feve

  • 30 January, 2025

Gjatë ceremonisë së funeralit të Kryepeshkopit Anastas Janullatos, u lexua një letër ngushëllimi nga Papa Françesku, përmes së cilës ai shprehu vlerësimin e tij për figurën dhe veprën e Kryepeshkopit.

Në letrën e lexuar nga kreu i delegacionit të Vatikanit, Papa kujton takimin e tij me Anastas Janullatosin gjatë vizitës në Shqipëri dhe thekson kontributin e tij të jashtëzakonshëm në rindërtimin e besimit pas periudhës së ateizmit shtetëror.

“Shërbimi baritor i zellshëm i Kryepeshkopit ndihmoi njerëzit të rizbulonin pasurinë dhe bukurinë e fesë së tyre, pas viteve të persekutimit. Ai tregoi përkushtim të thellë ndaj Ungjillit, duke i shërbyer dhe duke e shpallur Zotin në kontekste të ndryshme gjeografike dhe kulturore, në Greqi, Afrikë dhe Shqipëri,” shkruan Papa Françesku.

Kreu i Vatikanit vlerësoi gjithashtu angazhimin e Kryepeshkopit në ruajtjen e unitetit me Kishat e tjera Ortodokse dhe promovimin e dialogut ndërfetar. “Ai punoi me vullnet të mirë për të ndërtuar bashkëjetesën paqësore mes Kishave dhe feve të ndryshme,” theksoi Papa.

Duke kujtuar momentin e ardhjes së Kryepeshkopit Anastas në Shqipëri, Papa tregoi se ai u prit me urimin e Pashkëve në greqisht, por u përgjigj shqip, si shenjë e dëshirës së tij për të jetuar me popullin shqiptar dhe për të dëshmuar dashurinë e Zotit mes atyre që kishin vuajtur shumë.

Në fund të letrës, Papa Françesku shprehu lutjen e tij që Kryepeshkopi Anastas të prehet në paqe dhe të bashkohet me dëshmitarët e fesë që kanë shpallur fjalën e Zotit në mbarë botën.

Letra e Papës, lexuar gjatë funeralit

“Feja e bashkësisë ortodokse shqiptare sigurisht që u mishërua në jetën e vëllait tonë të dashur, shërbimi baritor i zellshëm i të cilit i ndihmoi njerëzit ta rizbulonin pasurinë dhe bukurinë e saj, pas vitesh ateizmi të imponuar nga shteti dhe pas persekutimit. Për këtë, ruaj kujtime të bukura nga takimi im me Fortlumturinë e Tij, me rastin e udhëtimit tim të parë apostolik jashtë Italisë…

Gjatë gjithë jetës së tij të gjatë dhe shërbesës së tij si prift dhe peshkop ai tregoi gjithmonë një përkushtim të thellë ndaj Ungjillit, duke i shërbyer dhe duke e shpallur Zotin në kontekste të ndryshme gjeografike dhe kulturore, në Greqi, Afrikë dhe Shqipëri. E bëri këtë, duke ndjekur shembullin e Shën Palit apostull, i cili iu përkushtua aq shumë Krishtit sa mundi të thoshte: “Për të gjithë u bëra gjithçka, që, të kushtojë sa të kushtojë, por ta shpëtoj ndonjërin” (1 Kor 9, 22).

Duke marrë përsipër përgjegjësinë e udhëheqjes së Kishës Ortodokse Shqiptare, deshi të depërtonte në thellësitë e zemrave të atyre, që besuan, veçanërisht në traditën dhe identitetin e tyre, pa e humbur asnjëherë bashkimin me Kishat e tjera Ortodokse. Njëkohësisht, u impenjua me vullnet të mirë në dialog dhe promovoi bashkëjetesën paqësore me Kishat dhe fetë e tjera.

Kur mbërriti në Shqipëri – disa priftërinj e pritën me urimin e Pashkëve në greqisht “Christos Anesti!”. Ai u përgjigj shqip, duke shprehur dëshirën e tij të zjarrtë për të jetuar me popullin dhe për të dëshmuar dashurinë e Zotit, e cila mposht çdo errësirë dhe shtypje, mes atyre që kishin vuajtur shumë.

Tani që jeta e tij tokësore arriti në fundin e saj, që mban datën e 27 janarit, lutem që, me mëshirën e Zotit, Atit të Gjithëpushtetshëm, Fortlumturia e Tij ta lëvdojë në amshim Trininë Shenjte, së bashku me të gjithë dëshmitarët e fesë dhe barinjtë, që u kanë shpallur fjalën e shpëtimit popujve, kudo dhe në çdo kohë”.

Tags:

Artikuj të ngjashëm