Bllokada izraelite e Gazës/ Papa Leo: “Përdorimi i urisë si armë lufte” është një skandal
Papa Leo nisi një padi të ashpër kundër atyre që përdorin “urinë si armë lufte”, ndërsa të fuqishmit pasurohen falë korrupsionit.
Mesazhi i tij i drejtohet FAO-s, agjencisë së OKB-së për ushqimin dhe bujqësinë, e cila nga 28 qershori deri më 4 korrik është e angazhuar në sesionin e 44-të të Konferencës, organit të saj drejtues.
Është i pari i pontifikatit të tij dhe nënvizon se në vend që të luftojë skandalin e urisë, burimet përdoren për të mbështetur garën e armatimeve.
Pra, nga njëra anë, Papa stigmatizon vendet që shpenzojnë para për armë, nga ana tjetër ai thekson se në shumë raste uria përdoret me mjeshtëri, sepse njerëzit që vdesin nga uria janë një mënyrë shumë e lirë për të zhvilluar luftë.
Uria, një “skandal”. Papa nuk përmend emra, por ka shumë politika dhe luftëra të menaxhuara nga vende demokratike që mund të ndihen të përfshira në mesazhin e tij; nga vendimi i shteteve të BE-së për t’u pajtuar me kërkesat e administratës Trump dhe për të rritur shpenzimet për mbrojtjen e NATO-s; deri te taktikat e Izraelit që shumë e akuzojnë drejtpërdrejt se përdor urinë (dhe bllokadën e ndihmës ushqimore për Gazën) për të nënshtruar popullsinë palestineze. Dy shembuj, por sigurisht jo të vetmit; mbi 92 vende në botë janë të përfshira në konflikte sot.
“Ne po dëshmojmë sot “polarizimin e marrëdhënieve ndërkombëtare”, por “burimet financiare dhe teknologjitë inovative po devijohen nga qëllimi i zhdukjes së varfërisë dhe urisë në botë për t’u përdorur në vend të kësaj për prodhimin dhe tregtinë e armëve.
Kjo “ushqen ideologji të dyshimta”, “ul bashkësinë dhe distancon vëllazërinë dhe miqësinë shoqërore”, shkruan Papa.
Leo XIV inkurajon punën e FAO-s për të “kërkuar përgjigje adekuate ndaj problemit të pasigurisë ushqimore dhe kequshqyerjes, e cila vazhdon të përfaqësojë një nga sfidat më të mëdha të kohës sonë”, si dhe “të gjitha iniciativat për t’i dhënë fund skandalit të urisë botërore”. Ai citon shëmbëlltyrën e bukëve dhe peshqve për të treguar se “çelësi për të mposhtur urinë qëndron më shumë në ndarje sesa në grumbullimin lakmitar”. Ai ia kushton një pjesë të mesazhit të tij përpjekjeve të axhendës së OKB-së 2030, duke përfshirë qëllimin e paarritshëm të “urisë zero”, ai flet për tragjedinë “e trishtueshme dhe të turpshme” të popullatave të uritura: “megjithëse toka është e aftë të prodhojë ushqim të mjaftueshëm për të gjitha qeniet njerëzore, dhe pavarësisht angazhimeve ndërkombëtare për sigurinë ushqimore, është e mjerueshme që kaq shumë nga të varfrit e botës vazhdojnë të mos kenë bukën e tyre të përditshme”. Në këto kohë të tmerrshme, ai më pas denoncon “përdorimin e padrejtë të urisë si armë lufte”.
Në luftë (dhe gjithnjë e më shumë ka konflikte të zhvilluara nga bandat guerile që nuk i nënshtrohen kontrollit qendror), “fermerët nuk mund t’i shesin produktet e tyre në mjedise të kërcënuara nga dhuna dhe inflacioni rritet ndjeshëm”; kështu “ndërsa civilët dobësohen nga varfëria, udhëheqësit politikë lulëzojnë falë korrupsionit dhe pandëshkueshmërisë”.
Leo XIV bën thirrje për miratimin e “kufizimeve të qarta, të njohshme dhe të dakordësuara për të sanksionuar këto abuzime dhe për të ndjekur penalisht autorët dhe autorët e tyre”. “Shtyrja e zgjidhjes së kësaj situate shkatërruese nuk do të shërbejë për asnjë qëllim; përkundrazi, ankthi dhe vështirësitë e atyre që janë në nevojë do të vazhdojnë të grumbullohen, duke e bërë rrugën edhe më të vështirë dhe komplekse”. Për Papën, “është e domosdoshme të kalohet nga fjalët në vepra, duke u përqendruar në masa efektive që u lejojnë këtyre njerëzve të shikojnë të tashmen dhe të ardhmen me besim dhe qetësi, dhe jo vetëm me dorëzim, duke i dhënë kështu fund epokës së sloganeve dhe premtimeve mashtruese”.
Pastaj pasazhi mbi dramën e ndryshimeve klimatike, pasi luftërat, arratisjet, fenomenet migratore, pasiguria ushqimore lidhen edhe me pamundësinë e kultivimit të tokës në zonat e shkatërruara nga ngjarjet ekstreme. “Padrejtësia sociale e shkaktuar nga fatkeqësitë natyrore dhe humbja e biodiversitetit duhet të përmbyset për të arritur një tranzicion të drejtë ekologjik që vendos mjedisin dhe njerëzit në qendër”, thotë Papa: “Për të mbrojtur ekosistemet dhe komunitetet e disavantazhuara, përfshirë popullatat indigjene, ne duhet të mobilizojmë burimet e qeverive, organeve publike dhe private, si dhe organizatave kombëtare dhe lokale, në mënyrë që ato të miratojnë strategji që i japin përparësi rigjenerimit të biodiversitetit dhe pasurisë së tokës.” Selia e Shenjtë, shton ai, “do të jetë gjithmonë në shërbim të harmonisë midis popujve”.