Radojçiç e mori publikisht përgjegjësinë për atë sulm dhe pranoi se ai ishte organizatori dhe udhëheqësi i grupit të armatosur.
Sipas BIRN, emëruesi i përbashkët për të gjitha këto prona është Davor Macura, pronari i Alta Bank, i cili përmendet në media si një biznesmen i afërt me regjimin e Partisë Progresive Serbe.
Pronat në pronësi të Millan Radoiçiçit, sipas këtij portali hulumtues, ndodhen ndërmjet bulevardit “Princi Aleksandar Karagjorgjeviq” në njërën anë dhe rrugës “Užička” në anën tjetër.
Parcelat, të cilat ndodhen pranë njëra-tjetrës, kanë një sipërfaqe totale prej më shumë se 12.000 metra katrorë.
BIRN zbulon se në dy parcela toke në bulevardin “Princi Aleksandar Karagjorgjeviq”, njëra prej të cilave i përket Radojçiçit dhe gruas së tij, dhe tjetra Ljiljana Bozhoviqit, gruas së Zvonk Veselinoviçit, po ndërtohen ndërtesa, të cilat i kalojnë 1.500 metra katrorë.
Më tej BIRN zbulon se investitor në ndërtimin e objektit të Radoiçiçit është kompania “Danica Park” nga Beogradi. Deri më 21 maj të këtij viti, kjo kompani ishte investitore e objektit që po ndërtohet në parcelën e gruas së Veselinoviqit, kur ajo u bë investitore, sipas dokumenteve zyrtare.
Vlera totale e parashikuar e punimeve në të dyja godinat është rreth 5.6 milionë euro.
Kompania “Danica Park” është në pronësi të Davor Macura, dikur pronar i këmbimores Alta, e cila më vonë bleu bankën Jubmes, e njohur sot si “Alta banka”. Vitet e fundit, disa media e kanë cilësuar Matsurun si një biznesmen të afërt me Qeverinë.
Këto nuk janë pronat e para në Dedinje në pronësi të Radoiçiçit, Petroviçit dhe Veselinoviçit. Ata janë gjithashtu fqinjë në një pjesë tjetër të Dedinjes, për të cilat BIRN shkroi më parë.
Pas sulmit kundër Policisë së Kosovës më 24 shtator, Radoiçiçi dha dorëheqjen nga posti i nënkryetarit të Listës Serbe, partisë më të madhe të serbëve në Kosovë, e cila gëzon mbështetjen e Beogradit zyrtar.
Paralelisht me politikën, ai zhvilloi edhe biznesin në Serbi në fushën e ndërtimit dhe hotelerisë, duke fituar miliona të ardhura.
Sipas një sondazhi të Radio Evropa e Lirë (REL), tri kompanitë e ndërtimit të udhëhequra nga Radoiçiç deri në vitin e kaluar kanë fituar më shumë se 23.5 milionë euro në vitin 2023. Siç shihet në raportet financiare, tenderë dhe dokumente të tjetra, të ardhurat në llogaritë e kompanive “Inkop”, “Novi Pazar-put” dhe “Betonjerka”, janë fituar nga punët që paguhen nga thesari i shtetit.
Ndërtimi i autostradave të shpejta, mirëmbajtja e rrugëve lokale dhe ndërtimi i shtyllave për linjat e transmetimit ishin vetëm disa nga punët prej milionash të këtyre kompanive.
Radoiçiç la punën ish-partnerëve të tij të biznesit, vëllezërve Zharko dhe Zvonko Vesellinoviç, biznesmenë nga veriu i Kosovës, të cilët – ashtu sikurse Radoiçiç – janë në listën e sanksioneve të SHBA-së që nga viti 2021, për shkak të dyshimeve për përfshirje në krim të organizuar dhe korrupsion.
Që nga vendosja e Radoiçiqit dhe Veselinoviçit dhe kompanive të tyre të ndërlidhura në “listën e zezë” të Shteteve të Bashkuara të Amerikës, Beogradi zyrtar nuk i ka zbatuar ato sanksione, sepse nuk ka detyrime ndërkombëtare për këtë.
REL-i gjithashtu shkroi në korrik 2022 se shteti i Serbisë u dha miliona vende pune kompanive të Radoiçiqit.
“Novi Pazar put” fitoi pesë kontrata për rehabilitimin e rrugëve lokale në jugperëndim të vendit, ndërsa “Betonjerka Aleksinac” prodhon shtylla për linjat e transmetimit për ndërmarrjen shtetërore të Energjisë Elektrike të Serbisë.
Edhe para sulmit në Banjskë, Radoiçiç ishte në arrati nga autoritetet e Kosovës, por për shkak të akuzave për korrupsion.
Ministri i Brendshëm i Kosovës, Xhelal Sveçla, e cilësoi atë si një nga udhëheqësit e strukturave kriminale në veri të Kosovës. Prokuroria e Kosovës i lidh Vesellinoviqin dhe Radoiçiçin me vrasjen e politikanit serb nga Kosova, Oliver Ivanoviq.
Ata përmenden si organizatorë të dyshuar të grupit kriminal, por ndaj tyre nuk u ngrit asnjë akuzë, pasi atëkohë ishin në arrati.
Ligji i Kosovës nuk e lejon ngritjen e aktakuzave kundër të arratisurve, përveç nëse ato janë hetuar më parë.
Lista Serbe hodhi poshtë të gjitha akuzat për Radojçiçn dhe vetë Radojçi 135 foli për rastin Ivanoviç një kohë, duke thënë se ai “nuk ishte shoku më i ngushtë” i Oliver Ivanoviqit, por se ai “nuk ishte vrasës” dhe se ai ” nuk kishte asnjë lidhje me vrasjen” e politikanit.