Analiza e The Guardian: Filmi “Conclave” zbërthen misterin e zgjedhjes së Papës dhe politikën e fshehtë të Vatikanit

Filmi “Conclave”, me regji të Eduard Berger, ka tërhequr vëmendjen e publikut dhe kritikëve për mënyrën se si sjell në ekran një nga proceset më të mbyllura dhe të mistershme të Kishës Katolike – zgjedhjen e Papës së ri.

Ngjarjet e filmit zhvillohen menjëherë pas vdekjes së Papa Françeskut, i cili në këtë rrëfim imagjinar ndërron jetë në moshën 88-vjeçare, duke i hapur rrugën Konklavës – takimit të fshehtë të kardinalëve në Vatikan për të zgjedhur pasardhësin e tij.

Filmi është përshkruar si një thriller politik i mbushur me tension dhe intriga, që fut shikuesin në zemër të Kapelës Sistine, ku kardinalët nga mbarë bota përballen me presionin e madh për të zgjedhur liderin e ardhshëm të Kishës.

“Conclave” ofron një qasje të hollësishme dhe dramatike, duke eksploruar konfliktet e brendshme mes fraksioneve konservatore dhe liberale, si dhe lojërat e fuqisë që ndodhin pas dyerve të mbyllura të Vatikanit.

Historianë dhe ekspertë të katolicizmit, si Kathleen Sprows Cummings, e kanë vlerësuar saktësinë e detajeve të filmit, i cili është bazuar në intervista reale me kardinalë dhe rikrijime të imta të ambienteve brenda Vatikanit.

Ndërsa personazhe si kardinali Goffredo Tedesco dhe kardinali Aldo Bellini përfaqësojnë pole të kundërta ideologjike, filmi ndriçon mënyrën se si formohen aleancat dhe ndodhin bisedat informale përpara se të merret një vendim përfundimtar.

Sipas ekspertit Bill Cavanaugh, filmi pasqyron me realizëm faktin se ndarjet brenda Konklavës nuk janë gjithmonë të qarta: “Kardinalët nuk bien mjeshtërisht në kampet progresive dhe konservatore. Në përgjithësi, është një qese e përzier.”

Megjithatë, “Conclave” nuk është i pa gabime. Disa personazhe, si kardinali Benitez – një kandidat i fshehur për papë – janë kritikuar si jo realistë, po ashtu si ngatërrimi i rolit të papës me atë të Camerlengo-s, i cili në të vërtetë është përgjegjës për administrimin e Vatikanit gjatë vakumit papal.

Pavarësisht pasaktësive, filmi arrin të japë një përshkrim magjepsës dhe tërheqës të një procesi që rrallëherë shihet nga publiku. Ai paraqet jo vetëm dimensionin fetar të Konklavës, por edhe realitetin kompleks të politikës dhe interesave që ndikojnë në një nga zgjedhjet më të rëndësishme në botën fetare.